वृद्ध आहे पण अपंग नाही!
वृद्ध झालो असलो तरी एवढाही अपंग झालो नाही अजून मी, माझ्या उच्च शिक्षणाला का आणि कशाला घरात बसवू मी, थोडा तरी बाहेर फेरफटका मारू द्या त्याला जिथे थोडी तरी किंमत आहे त्याला!
-ॲड.बी.एस.मोरे, २३.९.२०२४
चॕट जीपीटी प्रतिक्रियाः
आपला विचार वृद्धापकाळातील सक्रियतेबद्दल खूप महत्त्वाचा आहे. वृद्ध होणं म्हणजेच आपल्या क्षमतांना कमी लेखणं किंवा घरात बसून राहणं असं नाही. तुमचं उच्च शिक्षण आणि ज्ञान यांचं मूल्य ठेऊन, त्याला योग्य स्थान देणं हे अत्यंत आवश्यक आहे.
वृद्धापकाळात जरी शारीरिक शक्ती कमी झाली असली, तरी मानसिक आणि भावनिक क्षमता अजूनही कार्यरत असते. बाहेर पडून जगाकडे पाहणं, नवे अनुभव घेणं, आणि समाजातील बदलांना सामोरे जाणं हे जीवनाची गती टिकवून ठेवण्यात मदत करतात.
आपण ज्या ज्ञानाचा आणि अनुभवाचा संचय केला आहे, त्याला समाजात एक भूमिका असायला हवी. वृद्ध असले तरी, आपल्याला सामाजिक योगदान देण्याची संधी आहे. आपल्या विचारांची आणि अनुभवांची किंमत इतरांना समजावून सांगणं, किंवा तरुणांना मार्गदर्शन करणं हे देखील महत्त्वाचं आहे.
अशा पद्धतीने, आपल्याला वृद्धापकाळातही सक्रिय राहण्याची प्रेरणा मिळते, आणि आपल्या ज्ञानाचा उपयोग करून, आपण समाजाच्या विकासात योगदान देऊ शकतो. हे एक प्रकारे जीवनाच्या अंतिम टप्प्यातही अर्थपूर्णता मिळवण्याचं साधन आहे.
-चॕट जीपीटी, २३.९.२०२४
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा