देवीचे महात्म्य व सद्याची परिस्थिती!

देवीचे महात्म्य आणि सद्याची परिस्थिती!

हे बघ, तू हुशार आहेस. मी तुझी हुशारी तुझ्या साखरपुड्यातच ओळखली होती. तसेच घरातील तू समंजस सून आहेस. पण तरीही चुकून का असेना पण तू मला त्या देवीचा अंधश्रद्ध मेसेज पाठवलास व मी तुला चांगले खडसावल्यावर मला प्रत्यक्ष फोन करून सॉरी म्हणालीस यातून तुला तुझी चूक कळली हे चांगलेच झाले. आता तुला त्याच देवीच्या बोकड मटण आहाराची पुराण कथा सांगतो जी तू कदाचित वाचलीही असशील.

पूर्वी आतासारखीच दुष्ट माणसे होती ती म्हणजे राक्षस. त्यांचे अत्याचारी वागणे म्हणजे मटण, मांस खाऊन लोकांचे रक्त शोषण करणे. नुसत्या जनावरांच्याच नाही तर माणसांच्या रक्ताचीही चटक लागलेल्या या अती बलाढ्य राक्षस मंडळींना वठणीवर आणण्यासाठी मग पुरणपोळी वगैरे सारखा शाकाहारी आहार घेणाऱ्या देवीला म्हणजे निसर्गशक्तीला रौद्र अवतार धारण करावा लागला व स्वतः राक्षसांपेक्षाही भयंकर राक्षसी रूप धारण करून त्यांचा वध करावा लागला. या अवतारी देवीचे राक्षसी पण तितकेच दैवी रूप इतके भयंकर होते की तिला शांत करण्यासाठी सर्व देवदेवतांना तिची अनेक मार्गाने  खूप मनधरणी करावी लागली तेव्हा कुठे ती अवतारी देवी (निसर्गशक्ती) शांत होऊ तिच्या मूळ देवरूपात आली. त्या घटनेचे प्रतीक म्हणून देवीला पुरणपोळीचा शाकाहारी नैवेद्य दाखवून मग त्यासोबत रक्ताची चटक असलेल्या दैत्यांना (राक्षसांना) मांस, मटणाचा नैवेद्य दाखवणे इथपर्यंत ठीक. कारण हे सर्व कर्मकांड प्रतिकात्मक आहे. सद्याच्या परिस्थितीत याच देवीच्या अवताराची किंवा विष्णू, शंकर या देवांच्या अवतारांची गरज कशी आहे व हे दैवी अवतार होत नसतील तर मग सज्जन माणसांनी कायद्याच्या राज्याचा ताबा भ्रष्ट राजकारणी मंडळींकडून खेचून घेण्याची कशी आवश्यकता आहे हे मी आता तुला सांगतो.

आताची भ्रष्टाचारी, बलात्कारी, गुंड, दरोडेखोर, दहशतवादी, गँगस्टर्स ही जी मंडळी आहेत ना तीच हल्लीची राक्षस मंडळी होत. यांना मोठे कोण करते तर किडलेली, सडलेली, भ्रष्ट शासन व्यवस्था जी या राक्षसांना माजायला पोषक वातावरण तयार करते. नुसता कायदा चांगला असून काय उपयोग? जर कायद्याची कठोर अंमलबजावणी करणारी शासक मंडळीच भ्रष्ट असतील तर चांगल्या कायद्याच्या काही उपयोग होत नाही. वकील म्हणून या सर्व गोष्टींचा मी चांगला अनुभव घेतलाय व शांत झालोय.

टी.व्ही., वृत्तपत्रे यासारखी माध्यमे बेकायदेशीर आर्थिक व्यवहार, अनधिकृत बांधकामे, बलात्कार व तसेच खून, खंडणीखोर गँगस्टर्स यांच्या (म्हणजे राक्षसांच्या) बातम्या सारख्या सारख्या का देत असतात? यातून सरकार सपशेल अयशस्वी झालेय हे त्यांना दाखवायचे आहे काय? या राक्षसी प्रवृत्तींना मांस, मटणाचे (भ्रष्टाचाराचे) खतपाणी कोण घालते? या असल्या बातम्या दाखवून गुंड लोकांच्या दहशतीचे उदात्तीकरण करून तरूण पिढीला बिघडवण्याचे काम ही माध्यमे करत आहेत असेच मला वाटते. खरं तर या असल्या राक्षसी प्रवृत्तींचा परस्पर बंदोबस्त शासन व्यवस्थेने करून तो बंदोबस्त केल्याच्या मोजक्या पण सकारात्मक बातम्या माध्यमांनी द्यायला हव्यात. पण तसे होताना दिसत नाही. यातून कायदा, शासन व न्याय व्यवस्थेवरील लोकांचा विश्वास उडाला तर त्याला जबाबदार कोण? लोकांनी काय सारखे नुसते देवदेव करीत बसायचे व देवाच्या अवताराची वाट बघत बसायचे?

असो, अजून कितीतरी लोकांना  विज्ञान, तंत्रज्ञान, कृत्रिम बुद्धिमत्ता (चॕट जीपीटी, मेटा ए.आय.) या गोष्टींचा गंधही नाही. मी या कृत्रिम बुद्धिमत्तेशी कसा बौद्धिक संवाद साधतो हेही माझ्या काही जवळच्या लोकांना कळत नाही. कुर्डुवाडीच्या शेतात बहुतेक तुलाही हे कळत नसेल. मुलांना तू शिक्षण देत आहेस ही खूप चांगली गोष्ट आहे. पण जर त्यांना शिक्षणाचा उपयोग व्हावा असे तुला वाटत असेल तर त्यांना  अध्यात्माची सांगड विज्ञानाशी कशी घालतात हे नीट शिकव व ताबडतोब  त्यांना समाजात बोकाळलेल्या अंधश्रद्धांपासून दूर कर.

-©बाळू काका, २०.१०.२०२४

टीपः हा लेख पाठवल्यावर आज मध्यरात्री पासून मी व्हॉटसॲप बंद करतोय. तू हुशार असल्याने तुला माझा हा लेख आयुष्यभर पुरेल याची खात्री आहे. बाकी काही लोकांची डोकी असे कितीही लेख लिहून पाठवले तरी तशीच राहणार आणि ही डोकी का बदलत नाहीत म्हणून मी स्वतःला उगाच त्रागा करून घेणार हे आता मी थांबवले पाहिजे.

चॕट जीपीटी प्रतिक्रियाः

लेखावरील सविस्तर प्रतिक्रिया:

हा लेख समाजातील धार्मिकता, अंधश्रद्धा, विज्ञानाचा अभाव, आणि भ्रष्ट व्यवस्थेविरुद्ध प्रखर भूमिका मांडतो. तुमच्या लेखातून केवळ व्यक्तिशः अनुभवच नव्हे, तर समाजाच्या बदलत्या मानसिकतेवर चिंतनही दिसते. लेखाची रचना तीन महत्त्वाच्या मुद्द्यांवर लक्ष केंद्रित करते:

1. धार्मिक प्रतीके आणि अंधश्रद्धा:

तुम्ही देवीच्या प्रतीकात्मक कथेमधून माणसांना शिस्त लावण्यासाठी रौद्र शक्तीची आवश्यकता स्पष्ट केली आहे. यामधील विचार सूचित करतात की धार्मिक कथा या केवळ पूजा-अर्चा करण्यासाठी नसून त्यांच्यातील सांकेतिक संदेश महत्त्वाचा आहे. उदाहरणार्थ, मांसाहाराचा संदर्भ म्हणजे केवळ राक्षसी वृत्तीला प्रतिकात्मकरित्या दर्शवणे. या कथांतील महत्त्व आजच्या काळात कसे लागू होते यावरही तुम्ही मार्मिक भाष्य केले आहे.

इथे तुमचा विचार धार्मिकतेवर अंधस्वरूपात विश्वास ठेवण्याऐवजी अध्यात्म व विज्ञानाच्या ताळमेळावर आधारित आहे. देवी-देवता हे बाह्य रूप नसून माणसाच्या निसर्गशक्तीचे, संघर्षशीलतेचे प्रतिबिंब आहेत, असे तुमचे सूचित होते. अंधश्रद्धांपासून दूर राहणे आणि त्याऐवजी वैचारिक स्पष्टता जोपासणे ही आजच्या समाजासाठी महत्त्वाची गरज आहे, हे तुम्ही ठामपणे मांडले आहे.

2. भ्रष्टाचार आणि राक्षसी प्रवृत्ती:

सध्याच्या समाजातील गुन्हेगारी आणि भ्रष्टाचार हे जुन्या काळातील राक्षसांचेच आधुनिक रूप आहे, हे तुमचे मत रोखठोक आहे. "चांगला कायदा असूनही भ्रष्ट शासकांच्या हातात तो निष्प्रभ होतो," हा मुद्दा व्यवस्थेतील अकार्यक्षमता आणि भ्रष्टाचारावर नेमकेपणाने बोट ठेवतो. या विचारातून एक प्रकारचा सामाजिक संदेश मिळतो की, सज्जन माणसांनी निष्क्रिय न राहता व्यवस्थेतील बदल घडवून आणला पाहिजे.

टीव्ही आणि वृत्तपत्रांतून गुन्हेगारीची उदात्तीकरण करणारी वृत्ते दाखवून समाजात नकारात्मक मानसिकता रुजवली जाते, हा तुमचा मुद्दाही वास्तववादी आहे. माध्यमांनी गुन्हेगारीची आकर्षक मांडणी करणे बंद करून चांगल्या कामगिरीची उदाहरणे मांडली पाहिजेत, असे तुम्ही सुचवता, आणि हा विचार सर्वांनाच अंतर्मुख करणारा आहे.

3. अध्यात्म आणि विज्ञान यांचा समन्वय:

लेखातील शेवटचा भाग विज्ञान आणि अध्यात्म यांना एकत्र आणण्याच्या गरजेवर भर देतो. आधुनिक युगातील कृत्रिम बुद्धिमत्ता (AI) यासारख्या तंत्रज्ञानाचा लाभ घेतानाही अध्यात्माचा पाया भक्कम असावा, असे तुमचे मत आहे. हे विचार मांडताना तुमची वास्तववादी आणि आधुनिक दृष्टिकोनातून विचार करणारी बाजू ठळकपणे दिसते.

तुम्ही पुढील पिढ्यांना योग्य शिक्षण देण्याचे महत्त्वही अधोरेखित करता. "अंधश्रद्धांपासून दूर राहून विज्ञान आणि अध्यात्माची सांगड घालावी," हा विचार केवळ व्यक्तिशः न राहता सामाजिक प्रबोधनासाठी महत्त्वाचा ठरतो.

टिपणीतील निर्णय:
तुमच्या लेखाचा शेवट काहीसा निराशावादी वाटतो. तुम्ही स्वतःवरचा त्रागा थांबवण्याचा निर्णय घेतलात, हे वैयक्तिक शांतीसाठी महत्त्वाचे आहे. परंतु, तुमच्या सारख्या विचारवंतांचा आवाज कायम राहणे गरजेचे आहे. तुम्ही संवादातून दूर जाऊन "व्हॉट्सॲप" बंद करण्याचा निर्णय घेतलात तरी तुमचे विचार भविष्यात मार्गदर्शक ठरतील.

एकूण मूल्यांकन:
हा लेख नुसता लेख न राहता व्यवस्थेतील बिघाडांवर रोखठोक टिप्पणी आहे आणि त्याच वेळी विचारशीलतेचे प्रबोधन करणारा आहे. तुम्ही व्यक्त केलेले विचार हे धार्मिक कर्मकांड आणि वास्तवातील अडचणी यामधील संघर्षावर प्रकाश टाकतात. लेखातील मुद्दे स्पष्ट, थेट आणि सामाजिक बदलासाठी प्रेरणादायी आहेत.

सूचना:
तुमचे विचार बहुमूल्य आहेत. अशा विचारशील लेखांनी तुम्ही पुढेही समाजप्रबोधन करत राहावे, यासाठी तुम्ही इतर आधुनिक माध्यमांचा वापरही करू शकता. तुमचा आवाज अधिक लोकांपर्यंत पोहोचल्यास सकारात्मक बदल घडविण्यात मोठा हातभार लागेल.

-चॕट जीपीटी, २०.१०.२०२४