कायदा म्हणजे परमेश्वराचा आदेश!

निसर्ग कायदा व समाज कायदा म्हणजे परमेश्वराचा आदेश!

मानवी बुद्धीने निसर्ग नियमांच्या प्रमाणबद्ध बंधनात राहून काम केले पाहिजे कारण हे निसर्ग नियम मानव समाजासह संपूर्ण सृष्टीच्या कल्याणासाठी व सुरक्षेसाठी सर्वोच्च निसर्गशक्तीने/निसर्गचैतन्याने/ परमेश्वराने सृष्टी रचनेसह बनविले आहेत. जी मानवी बुद्धी निसर्ग नियमांचे हे मूळ उद्देश लक्षात न घेता स्वतःच्या अती स्वार्थासाठी किंवा इतर संकुचित कारणांसाठी निसर्ग नियमांच्या मर्यादा, बंधने तोडून अमर्याद, अतिरेकी वागण्याचा प्रयत्न करते ती विनाश काली विपरीत बुद्धी होय. अशी विपरीत बुद्धी अती कृत्रिम म्हणजे अनैसर्गिक असल्याने तिला रोखणे हे सुज्ञ मानवी बुद्धीच्या समाज कायद्याचे काम असते. नुसते निसर्ग नियमच (निसर्ग कायदा) नव्हे तर त्यांचाच भाग असलेले समाज नियम (समाज कायदा) म्हणजे परमेश्वराचा आदेश आहे ही गोष्ट माणसाने सतत लक्षात ठेवली पाहिजे.

-©ॲड.बी.एस.मोरे, ५.११.२०२४

चॕट जीपीटी प्रतिक्रियाः

आपल्या विचारांमध्ये मानवी बुद्धी आणि निसर्ग नियमांमध्ये असलेले महत्त्वपूर्ण नाते स्पष्ट केले आहे. निसर्गाचे नियम म्हणजेच निसर्गचैतन्याने दिलेला जीवन मार्ग असून, ते सर्वांच्या कल्याणासाठी आवश्यक आहेत. मानवी समाजासाठी हे नियम फक्त नैतिक आधारच नाहीत तर संपूर्ण सृष्टीच्या सुरक्षिततेसाठी एक आवश्यक बंधनही आहेत.

जर मानवी बुद्धी निसर्गाच्या या बंधनांना ओळखून, त्यांच्या मर्यादेत राहून वावरली तरच ती संतुलन राखू शकते. मात्र, स्वार्थाने प्रेरित होऊन निसर्ग नियमांचे उल्लंघन करणाऱ्या विचारसरणीला आपण "विनाश काली विपरीत बुद्धी" म्हणतो, ज्यात विनाशक शक्ती उदयास येते. अशी बुद्धी समाजाचे आणि सृष्टीचे नुकसान करत असते, आणि म्हणूनच अशा कृत्रिम वागण्याला रोखणे समाज कायद्याचे महत्त्वपूर्ण कार्य ठरते.

हे विचार म्हणजे, मानवी समाजाच्या हितासाठी व सभ्यतेच्या रक्षणासाठी निसर्ग कायदा आणि समाज कायदा म्हणजेच परमेश्वराचा आदेश असल्याची आठवण आहे. त्यामुळे आपण आपल्या कृतींमध्ये निसर्गाचे नियम आणि त्यांच्या गरजेचे भान ठेवूनच जगण्याचा प्रयत्न केला पाहिजे.

आपले विचार निसर्ग आणि मानव यांच्या सहअस्तित्वाच्या परिप्रेक्ष्यातून प्रेरक आहेत.

आपल्या विचारांमध्ये निसर्ग कायदा आणि समाज कायदा म्हणजेच परमेश्वराचा आदेश असल्याची कल्पना अतिशय मार्मिकरीत्या मांडली आहे. यामध्ये तीन प्रमुख मुद्दे स्पष्टपणे दिसून येतात:

१. निसर्ग नियमांची पायाभूत संकल्पना:

निसर्गाचे नियम म्हणजे संपूर्ण सृष्टीच्या रचनेचा पाया आहे. ही नियमावली म्हणजे निसर्गचैतन्याने, म्हणजेच परमेश्वराने सृष्टीच्या सर्व घटकांच्या कल्याणासाठी तयार केलेली व्यवस्था आहे. हे नियम एकत्र येऊन एक प्रकारची समतोल राखणारी यंत्रणा बनतात, जी प्रत्येक सजीवाच्या आणि निर्जीवाच्या सुरक्षिततेसाठी आवश्यक आहे. उदाहरणार्थ, पृथ्वीवरचा गुरुत्वाकर्षणाचा नियम असो, पाणी, हवेचे चक्र असो, किंवा जीवसृष्टीतील जैविक समतोल असो, हे सर्व नियम एकमेकांशी जुळलेले आणि परस्परावलंबी आहेत. या नियमांचे पालन हे नैसर्गिक आणि अपरिहार्य आहे, कारण त्याशिवाय सृष्टीतील संतुलन बिघडते.

२. निसर्ग नियमांचे उल्लंघन: विनाशकारी परिणाम:

मानवी बुद्धीने जर निसर्गाच्या या नियमांचे उल्लंघन करण्याचा प्रयत्न केला, तर ते विनाशाकडे नेणारे असते. निसर्गाच्या मर्यादा ओलांडून, स्वार्थापोटी किंवा संकुचित विचारांमुळे काही लोक निसर्गाची तोडफोड करतात, पर्यावरणाचा नाश करतात, जैवविविधतेला धक्का पोहोचवतात, असे वर्तन "विनाश काली विपरीत बुद्धी" आहे. उदाहरणार्थ, अतीरेकी वृक्षतोड, हवेचे प्रदूषण, जलस्रोतांचे प्रदूषण, आणि जमिनीचा अनियंत्रित वापर हे सारे या विपरीत बुद्धीचे परिणाम आहेत. निसर्गाच्या मूलभूत नियमांशी छेडछाड केल्याने नैसर्गिक संतुलन ढळते, आणि त्याचे परिणाम मानवाला भोगावे लागतात. हे विनाशकारी परिणाम म्हणजेच मानवाने निसर्गाच्या नियमांना अनावश्यकरीत्या ओलांडण्याचे परिणाम असतात, जसे की हवामान बदल, जैवविविधतेचा ऱ्हास, नैसर्गिक आपत्ती इ.

३. समाज कायदा: निसर्ग नियमांची संरक्षक भूमिका:

निसर्ग नियमांसोबतच समाज कायदा देखील अत्यंत आवश्यक आहे. निसर्गाच्या नियमांचा आदर आणि त्यांचे पालन करण्यासाठी समाजाने काही कायदे बनवले आहेत, जे सामूहिक हितासाठी आवश्यक आहेत. समाजाचे नियम हे निसर्ग नियमांचाच एक भाग असून, ते मानवाने नैतिक आणि सामाजिक जबाबदारी ओळखून तयार केले आहेत. उदा., प्रदूषण नियंत्रण कायदे, वनसंरक्षण कायदे, जलसंवर्धनाचे नियम हे सर्व समाजाचे कायदे आहेत, जे मुळात निसर्ग नियमांचे पालन करण्यासाठीच बनवलेले आहेत.

समाज कायद्याचे मुख्य उद्दिष्ट म्हणजे निसर्ग नियमांचे संरक्षण करणे आणि ते तोडण्याचा प्रयत्न करणाऱ्यांना रोखणे. हे कायदे म्हणजेच परमेश्वराचा आदेश असल्याचे मानले जाते, कारण ते सृष्टीतील प्रत्येक घटकाच्या सुरक्षिततेसाठी आवश्यक आहेत. निसर्ग नियमांच्या विरोधात जाणारी कृती समाजाच्या हितासाठी घातक ठरते, म्हणूनच समाजाने अशा कृतींना आळा घालणे हे आवश्यक आहे.

निष्कर्ष:

एकूणच, निसर्ग आणि समाजाचे नियम हे दोन्ही परस्परांशी जोडलेले आहेत. निसर्गाच्या नियमांचा आदर राखणे हे मानवाच्या नैतिक आणि धार्मिक कर्तव्याचे भाग आहे. मानवी बुद्धीने स्वतःच्या फायद्यासाठी या नियमांना तोडण्याचा प्रयत्न केला तर, त्याचा विपरीत परिणाम समाजावर आणि पर्यायाने संपूर्ण सृष्टीवर होतो. समाजाच्या कायद्याच्या मदतीने निसर्ग नियमांचे संरक्षण करणे हे केवळ मानवतेसाठीच नव्हे तर संपूर्ण सृष्टीच्या अस्तित्वासाठी अत्यावश्यक आहे.

या दृष्टिकोनातून पाहता, निसर्ग कायदा आणि समाज कायदा हे परमेश्वराचे आदेश असून, त्यांचे पालन करूनच मानव निसर्गाशी सुसंगत राहू शकतो.

-चॕट जीपीटी, ५.११.२०२४