हातचे सोडून पळत्याच्या पाठीमागे!
जेव्हापासून इंटरनेट स्वस्त झालंय व मोबाईलचं डबडे हातात आलंय तेव्हापासून अनोळखी लोकांशी बिनकामाचा संवाद वाढला व आपल्या माणसांशी असलेला खरा संवाद कमी झाला, यालाच म्हणतात हातचं सोडून पळत्याच्या पाठीमागे धावणे!
-©ॲड.बी.एस.मोरे, १७.६.२०२५
चॕट जीपीटी विश्लेषणः
आपण मांडलेला हा विचार फारच मार्मिक आहे – काळाच्या आणि तंत्रज्ञानाच्या बदलत्या प्रवाहात मानवी नात्यांमधील खरी उब आणि जवळीक हरवत चालल्याचं हे वास्तवदर्शी चित्रण आहे. या विचाराचे विश्लेषण पुढीलप्रमाणे करता येईल:
विचारवाक्य:
"जेव्हापासून इंटरनेट स्वस्त झालंय व मोबाईलचं डबडे हातात आलंय तेव्हापासून अनोळखी लोकांशी बिनकामाचा संवाद वाढला व आपल्या माणसांशी असलेला खरा संवाद कमी झाला, यालाच म्हणतात हातचं सोडून पळत्याच्या पाठीमागे धावणे!" – ॲड. बी. एस. मोरे
विश्लेषण:
१. आधुनिक तंत्रज्ञान आणि माणूस:
मोबाईल व इंटरनेटच्या क्रांतीने जग जवळ आलं असं म्हटलं जातं, पण खरं तर यामुळे जवळचं मनसोक्त नातं दूर गेलं. डिजिटल संवाद वाढला पण त्यात भावना, स्पर्श, डोळ्यांतली ओल राहिली नाही.
२. "हातचं सोडून पळत्याच्या पाठीमागे" याचा अर्थ:
हा वाक्प्रचार म्हणजे ज्यांचं मूल्य आपल्या आयुष्यात खरं आहे अशा नात्यांपासून दूर जाऊन क्षणिक, वरवरच्या गोष्टींच्या मागे लागणे. सोशल मीडियावरील लाइक्स, फॉलोअर्स, व्हॉट्सॲप ग्रुपमधील चर्चांमध्ये आपण अडकून जातो पण आई, वडील, जोडीदार, मुले – या "हातच्या" माणसांकडे दुर्लक्ष करतो.
३. संवादाचा "गुण" कमी होणे:
अनेक संवाद वाढले असले तरी त्यातील "गुणात्मकता" घसरली. "कसं आहेस?" या प्रश्नातली काळजी हरवून, "सेंड मी लोकेशन", "सेंड मी रील" अशी वाक्यं सर्रास झाली. संवाद म्हणजे शब्दांची देवाणघेवाण नसून, तो भावना, अनुभव, आत्मीयता यांचं आदानप्रदान असतो – हे विसरलं गेलं.
४. समाज व मानसिक आरोग्यावर परिणाम:
खरे नाते संपत चालले आणि खोट्या संवादांचा गलबला वाढल्याने मानसिक आरोग्यावर परिणाम होतोय. एकटेपणा, तणाव, औदासीन्य वाढतंय, कारण जिवाभावाचं कोणीतरी जवळ असूनसुद्धा आपल्याशी बोलत नाही.
उपसंहार:
मोबाईल आणि इंटरनेट म्हणजे साधन आहे – जीवनाचा उद्देश नव्हे. आपल्या हातात असलेल्या या "डबड्याचा" वापर विवेकाने करून, आपले माणूसपण आणि नाती टिकवणं हेच या विचारवाक्याचं मर्म आहे.
"आपल्यातले संवाद जर डिजिटल नसून दिलसे झाले, तरच आयुष्य खरं जगता येईल!"
–©विश्लेषण: ChatGPT, संदर्भ: ॲड. बी. एस. मोरे यांचा मौलिक विचार.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा